2025 is gelijk aan het jaar 9 in numerologie. Dit getal staat voor het vervolledigen en de vervulling van patronen of cycli. Vaak gaat het hier ook om een karmische cyclus, gevolgd door een volgend niveau. 2025 zal een krachtig en progressief jaar worden dat ons op nieuwe hoogtes kan brengen! Zit jij nog vast in een cyclus, patroon of cirkel die je niet kunt lossen?
Hierbij deel ik graag één van de voorbeelden:
Kun je je even voorstellen dat je ziel je familie koos voordat je werd geboren? niet op een willekeurige chaotische manier maar met de precisie van een meester kunstenaar. Je ziel keek naar dit leven met de uitdagingen die voor ons liggen en besloot dat dit is waardoor je zal groeien. Hierdoor zal je ontwaken. En toch vraag je jezelf af waarom je in een gezin bent geplaatst dat aanvoelt als een slagveld. Waarom ben je opgegroeid in een omgeving die je geest leek aan te tasten terwijl deze die had moeten beschermen? En hier is de waarheid: geboren worden in een giftig gezin is geen straf...
Het is geen karma dat terugkomt om je te achtervolgen. Het is een geschenk dat je leven verandert, maar ik weet dat het niet zo voelt. Nog niet! Laten we dus samen diepgaan op de kern van dit mysterie en ontdek de diepe wijsheid die verborgen zit in je pijn.
Je ziet dat giftige gezinnen als vuur zijn: ze branden, ze doen pijn en ze laten littekens achter. Maar ze smeden ook. Ze temperen je ziel als staal. Ze ontnemen je de illusies die je misschien hebt gehad dat het leven makkelijk of eerlijk zou zijn. Ze dwingen je de rauwe, ongefilterde waarheid van de menselijke conditie onder ogen te zien. Toxische gezinnen zijn het perfecte oefenterrein voor uitverkorenen, omdat uitverkorenen hier zijn om cycli te doorbreken. Je bent hier niet om een normaal leven te leiden. Je bent hier om in trance te raken, maar waarom?
Waarom zou je ziel ervoor kiezen geboren te worden in een gezin dat zich zo gebroken voelt? Laten we beginnen met de toxiciteit waarin je geboren bent. Het is niet zomaar willekeurig. Het is voorouderlijk en generatiegebonden. Het is de opeenstapeling van niet-genezen wonden, onuitgesproken waarheden en onbewuste patronen die door jouw afkomst zijn doorgegeven. En jij bent geboren om daar even niet over na te denken, laat het bezinken. Je bent niet geboren om erbij te horen. Je bent geboren om op te vallen, om bovenuit te stijgen en niet alleen jezelf te genezen, maar ook de generaties die je voorgingen en de generaties die na jou zullen komen. Dat is wat ervoor zorgt dat jij er één uitverkoren hebt. Maar hier ligt het moeilijkste deel om een cyclus te doorbreken: je moet het ervaren. Je kunt niet genezen wat je niet begrijpt. Je kunt niet uitstijgen boven wat je nog niet hebt meegemaakt. Dus werd je midden in de storm geplaatst. Niet om te verdrinken, maar om te leren zwemmen. Niet om te lijden, maar om te ontwaken. Laat me je iets vragen als je naar je familie kijkt. Wat zie je? Zie je woede? Manipulatie? Verwaarlozing? Controle? En nu de diepere vraag… Waar zie je diezelfde energie? Bij jezelf? Omdat de waarheid is dat giftige families ons niet alleen verwonden, maar ook een spiegel voor ons zijn. Ze laten ons de delen van onszelf waarvoor we bang zijn om onder ogen te zien. Daarom is het een geschenk. Omdat je in het vuur van het disfunctioneren van je familie de kans krijgt om jezelf te zien, jezelf te genezen, jezelf te transformeren. En terwijl je dat doet, transformeer je de hele lijn. Maar laten we de pijn niet romantiseren. Laten we niet doen alsof het gemakkelijk is, dat is het niet. Geboren worden in een giftige familie is één van de moeilijkste paden die een ziel kan kiezen. Het vereist enorme kracht, veerkracht en moed. Het vereist dat je met afwijzing te maken krijgt, verraad en soms zelfs verlatenheid. Maar hier is het ding… elke keer dat je ermee geconfronteerd wordt, elke keer kies je ervoor om met liefde te reageren. In plaats van haat met begrip, in plaats van oordeel met mededogen, in plaats van woede, doorbreek je de cyclus. Vraag jezelf af wat er zou gebeuren als je zou stoppen met vechten tegen je familie en hen als je grootste leraren zou gaan zien? Wat als hun giftigheid niet de weerspiegeling was van jouw waarde, maar een weerspiegeling van hun pijn? Wat als hun onvermogen om van je te houden op de manier die je verdient niet was omdat er niet van je gehouden kan worden, maar omdat ze niet weten hoe ze van zichzelf moeten houden? Dit is waar de verschuiving plaatsvindt. Wanneer je je familie niet langer als de vijand ziet, maar ze begint te zien als gewonde zielen die het beste doen wat ze kunnen met wat ze hebben. Als je stopt met vragen waarom ze me pijn doen en begint te vragen wat ze me leren? Dat is het moment waarop je het geschenk begint te ontsluiten, want dit is de waarheid: de giftigheid van je familie is niet jouw last om te dragen. Het is jouw uitnodiging om te genezen. Het is jouw uitnodiging om je te herinneren wie je bent, voorbij hun projecties, voorbij hun verwachtingen, voorbij hun pijn. Het is jouw uitnodiging om als uitverkorene in je kracht te stappen, maar hier is de valkuil: je kunt je familie niet genezen, je kunt alleen jezelf genezen. En daarmee creëer je een rimpel effect dat alles transformeert.
Laat mij iets heel persoonlijks delen. Toen ik jonger was…
Ik dacht altijd: als ik maar goed genoeg ben, succesvol genoeg ben of sterk genoeg kan zijn. Ik wilde mijn familie redden. Maar hoe meer ik het probeerde, hoe meer ik besefte dat het redden van mijn familie niet mijn taak was. Het was mijn taak om mezelf te redden. Het was mijn taak om los te komen van de patronen die mij vasthielden. En terwijl ik dat deed, gebeurde er iets wonderbaarlijks, de familiedynamiek begon te veranderen. Niet omdat ik ze daartoe dwong, maar omdat ik veranderde. Dit is de kracht van een uitverkorene. Je hoeft niet tegen de duisternis te vechten. Je hoeft alleen maar je licht te laten schijnen. Maar laat me je dit vragen: wat betekent het om je licht te laten schijnen in het licht van de duisternis? Wat betekent het om van jezelf te houden als niemand anders dat doet? Wat betekent het om voor vrede te kiezen als chaos je omringt? Dit zijn de vragen die u moet beantwoorden. Dit zijn de vragen die u zullen begeleiden op uw reis. En hier is het mooiste deel: op het moment dat je je familie niet langer als een vloek ziet, maar ze als een geschenk begint te zien, verandert alles. Zodra je stopt met het weerstaan van je pad en het begint te omarmen, stap je in je kracht. Omdat de waarheid is dat je niet in een giftig gezin bent geboren om gebroken te worden. Je bent geboren in een giftige familie om op te staan, om te genezen, om te ontwaken. Laten we even de tijd nemen om hier dieper op in te gaan. Je zult zien dat er iets buitengewoons gebeurt. Wanneer een ziel midden in de chaos wordt geplaatst van disfunctioneren en pijn. De wonden die door een giftige familie zijn toegebracht, laten niet alleen littekens achter, maar ook openingen waar licht naar binnen kan stromen. Openingen waardoor het bewustzijn kan ontwaken. Openingen voor transformatie om te beginnen. Maar hier is de paradox voordat je het geschenk kunt zien. Je moet de wond onder ogen zien en dat is waar de meeste mensen vastlopen. Ze verzetten zich tegen de pijn, ze vechten ertegen. Ze vluchten ervoor. Maar pijn, vooral het soort dat uit familie voortkomt, is niet iets dat je kunt ontlopen. Het is iets dat je met het hoofd onder ogen moet zien. Denk eens aan de wonden die je meedraagt vanuit je familie. Misschien werd je zo vaak bekritiseerd dat je begon te twijfelen aan je eigen waarde. Misschien werd je zo grondig genegeerd dat je begon te geloven dat je stem er niet toe deed. Misschien werd je zo intens gecontroleerd dat je vergat hoe je jezelf kon vertrouwen. Of misschien werd de liefde waar je naar verlangde onder voorwaarden gegeven en leer je liefde gelijk te stellen aan prestatie, goedkeuring of opoffering. Deze wonden zijn echt, ze doen pijn, ze vormen je. Maar ze zijn ook de katalysator voor jouw ontwaken. Want elke wond draagt een les met zich mee, elk litteken draagt een verhaal met zich mee. En elke pijn draagt het potentieel voor groei met zich mee. Laat me je dit vragen als je nadenkt over de pijn die je familie je heeft aangedaan: welke emoties komen er naar boven, woede, wrok? Droefheid? Nu de diepere vraag: wat leren deze emoties je over jezelf? Zie je, de uitverkorenen zijn hier niet alleen om hun families te genezen, ze zijn hier om zichzelf te genezen. En het genezingsproces begint wanneer je beseft dat de pijn die je wordt aangedaan niet over jou gaat, maar over hen. Hun wonden, hun angsten, hun beperkingen. Maar ergens onderweg heb je het geïnternaliseerd en het over jou gemaakt. Je nam hun pijn op als de jouwe. Dit is waar het werk begint. Het werk om jezelf los te maken van het verhaal dat je familie voor je heeft geschreven. Het werk van het terugwinnen van je identiteit, je waarde, je macht.
Maar hoe?
Hoe genees je van wonden die zo diep gaan dat ze aanvoelen als onderdeel van je DNA? Hoe breek je los van patronen die al generaties lang worden doorgegeven? Het begint met bewustzijn. Bewustwording dat de manier waarop uw familie u behandelt, geen weerspiegeling is van uw waarde. Besef dat hun giftigheid niet jouw lot is. Besef dat je hier niet bent om de cyclus te herhalen, maar om deze te beëindigen. Maar zeldzaamheid is slechts de eerste stap. De echte transformatie vindt plaats wanneer u de verantwoordelijkheid begint te nemen, niet voor hun daden, maar voor uw genezing. Laat mij iets diepgaands met u delen. Op het moment dat u stopt met wachten tot uw familie verandert, stopt u op het moment dat u wacht tot zij zich verontschuldigen. Om je te valideren om van je te houden op de manier die je verdient. Dat is het moment waarop je jezelf bevrijdt. Omdat dit de harde waarheid is, zullen sommige mensen nooit veranderen. Sommige wonden zullen nooit erkend worden. Sommige excuses zullen nooit komen. En dat is oké. Uw genezing hangt niet van hen af. Jouw genezing hangt van jou af.
Vraag jezelf af: hoe zou het eruit zien om familie te vergeven, niet omdat ze het verdienen, maar omdat jij vrede verdient. Hoe zou het voelen om de woede, de wrok en de bitterheid los te laten? Niet omdat het hun gedrag goedkeurt, maar omdat het jou bevrijdt van het dragen van de last ervan. Jouw vergeving gaat niet over vergeten. Het gaat niet om vergelijken, maar uit liefde voor jezelf. “Ik zal niet langer toestaan dat jouw daden mij definiëren. Ik zal niet langer toestaan dat jouw pijn mijn pijn wordt. Ik zal niet langer toestaan dat jouw giftigheid mijn leven dicteert”. En dit is waar het geschenk duidelijk wordt. Want terwijl je geneest, jij ontwaakt. Terwijl je de pijn loslaat, herinner je je je kracht. Terwijl je je losmaakt van de patronen van je familie. Je stapt in de volheid van wie je bent. Maar laten we het niet verbloemen. Het is een rommelig proces. Genezing is niet lineair. Ontwaken is niet eenvoudig. Er zullen dagen zijn waarop het gewicht van het disfunctioneren van uw familie ondraaglijk aanvoelt. Er zullen momenten zijn waarop je je afvraagt of je sterk genoeg bent om de cyclus te doorbreken. En op die momenten wil ik dat je dit onthoudt: jij bent uitgekozen! Niet omdat het gemakkelijk is, maar omdat je capabel bent. Niet omdat je het verdient om te lijden, maar omdat je hier bent om lijden om te zetten in kracht, pijn verandert in doel, wonden in wijsheid.
Laat me je vragen...
Wat als juist de dingen die u als uw zwakke punten ziet, de littekens die uw familie heeft achtergelaten, in werkelijkheid uw grootste sterke punten zijn? Wat als de afwijzing je zelfliefde zou leren? Wat als de verwaarlozing je zelfstandigheid heeft geleerd? Wat als de pijn je compassie zou leren? Dit is de alchemie van de uitverkorenen. We nemen de duisternis waarin we geboren zijn en veranderen deze in licht. We nemen de pijn die ons is overhandigd en we zetten deze om in een doel. We nemen de cycli die we hebben geërfd en transformeren ze in bevrijding, niet alleen voor onszelf, maar voor iedereen die na ons komt. Want hier is het punt... jouw genezing gaat niet alleen over jou. Als je geneest, genees je je hele afkomst. Als je loskomt, laat je anderen zien dat vrijheid mogelijk is. Wanneer jij in jouw kracht stapt, geef je anderen toestemming om in die van hen te stappen. Dit is de reden waarom giftige gezinnen een geschenk zijn. Niet omdat de pijn gerechtvaardigd is. Maar omdat de pijn een doel heeft. En dat doel ontwaakt.
Dus laat me je dit vragen. Als je wist dat de giftigheid van je familie precies datgene was dat tot jouw transformatie zou leiden, hoe zou jij het anders bekijken? Als je wist dat elke wond een uitnodiging is om te groeien, hoe zou jij erop reageren? Omdat de waarheid is dat je geen slachtoffer bent van je familie, maar dat je de katalysator bent voor hun transformatie. Je bent hier niet om hun patronen te herhalen, je bent hier om ze te doorbreken. Je bent hier niet om gedefinieerd te worden door hun pijn, je bent hier om het te overwinnen in jezelf. En dat is het geschenk. Nu we het doel achter de pijn hebben blootgelegd, gaan we het pad voorwaarts inslaan. Want de waarheid is dat weten dat je een uitverkorene bent, niet genoeg is. Wetende dat je giftige familie een geschenk was, maakt de reis niet automatisch gemakkelijker. Het echte werk begint wanneer u besluit de verantwoordelijkheid voor uw leven en uw genezing op u te nemen. De echte transformatie vindt plaats wanneer je ervoor kiest om los te komen. Niet alleen fysiek, maar ook emotioneel, mentaal en spiritueel.
Laat me je iets vragen: wat betekent vrijheid voor jou?
Niet het soort vrijheid dat voortkomt uit het verbreken van banden of weglopen, dat is slechts de oppervlakte. Ik bedoel echte vrijheid. Het soort waarbij je niet langer op hun woorden reageert. Hun daden, hun oordelen. Het soort waarin hun meningen je niet langer beheersen. Hun disfunctie definieert jou niet langer. En hun giftigheid beperkt je niet langer. Dit is het pad van bevrijding. En het begint met één enkele krachtige beslissing. De beslissing om te stoppen met leven als reactie op je familie en te gaan leven in lijn met jouw waarheid. Hier gaat het om loskomen, het gaat niet om weglopen. Je kunt naar de andere kant van de wereld verhuizen en toch de wonden van je familie met je meedragen. Omdat de ketens die je binden niet extern zijn, maar intern, zijn de overtuigingen die je hebt geïnternaliseerd. De patronen die je hebt geërfd, de verhalen die je jezelf hebt verteld over wie je bent en wat je waard bent.
De eerste stap op dit pad is dus bewustzijn. Bewustwording van de patronen, de overtuigingen en de verhalen waardoor je vastloopt. Vraag jezelf af welke patronen uit mijn familie ik onbewust herhaal in mijn eigen leven? Welke overtuigingen over mezelf heb ik geërfd van hun woorden of daden? Welke verhalen vertel ik mezelf over wie ik ben, vanwege de manier waarop ze mij behandelden. Misschien ben je bijvoorbeeld opgegroeid in een gezin waar liefde alleen voorwaardelijk was als je iets bereikte of aan hun verwachtingen voldeed. En nu merk je dat je voortdurend naar perfectie streeft. Op jacht naar externe validatie. Geloven dat jouw waarde verbonden is aan jouw prestaties. Of misschien ben je opgegroeid in een gezin waar je stem er niet toe deed als je gevoelens werden afgewezen en je ideeën werden genegeerd. Nu merk je dat je bang bent om iets te zeggen, twijfelen aan je intuïtie en het onderdrukken van je waarheid. Deze patronen, overtuigingen en verhalen zijn de ketens die je gebonden houden aan de giftigheid van je familie en totdat je ze identificeert, kun je jezelf er niet van losmaken. Maar bewustzijn is nog maar het begin. De volgende stap is genezing. Genezing gaat niet over het verbeteren van jezelf, het gaat erom dat je je herinnert wie je was vóór de wonden. Het gaat over het afpellen van de lagen van conditionering. De verhalen weglaten en opnieuw verbinding maken met de waarheid van wie je bent.
Laat me iets met je delen, genezing is niet lineair, het is rommelig. Het is ongemakkelijk. Het is een proces waarbij je alles wat je dacht te weten over jezelf afleert. En vanaf de grond opnieuw opbouwen. En daarvoor zijn drie dingen nodig. Zelfliefde, zelfcompassie en zelfdiscipline.
Zelfliefde is de basis, het is de radicale daad van voor jezelf kiezen. Zelfs als niemand anders dat doet. Het is de praktijk van het respecteren van je behoeften, je grenzen en je waarde. Hoe je familie je ook behandelde. Het is het besef dat je genoeg bent, gewoon zoals jij bent. Zonder dat je iemand iets hoeft te bewijzen. Maar zelfliefde is niet altijd gemakkelijk, vooral als je geconditioneerd bent om te geloven dat je onwaardig bent. Dat is waar zelfcompassie om de hoek komt kijken. Zelfcompassie is de zachte stem die zegt: het is oké om je gekwetst te voelen. Het is oké om boos te zijn. Het is oké om niet alles door te hebben. Het is de herinnering dat genezing een reis is, geen bestemming en dat je het niet perfect hoeft te zijn.
En dan is er nog de zelfdiscipline. Want laten we eerlijk zijn, genezen is hard werken! Het vereist dat je elke dag voor jezelf opkomt. Ook als het ongemakkelijk is. zelfs als het pijnlijk is. Zelfs als het voelt alsof er niets verandert. Het vereist dat je keuzes maakt die aansluiten bij je hoogste zelf. Zelfs als de oude patronen je terugroepen.
Laat me je dit vragen: hoe zou je leven eruitzien als je elke dag zou leven alsof je liefde, respect en geluk waard was? Welke keuzes zou jij maken? Welke grenzen zou jij stellen? Welke relaties zou je verlaten? Want dat is de essentie van loskomen. Het gaat niet om het veranderen van je familie. Het gaat over jezelf veranderen. Het gaat erom dat je uit de rol stapt waarin ze je hebben gegoten en dat je in de waarheid stapt van wie je bent. Maar hier is de diepere waarheid. Loskomen betekent niet dat je jouw familie in de steek moet laten. Het betekent niet dat je ze moet afsnijden of weigeren met ze te praten. Tenzij dat echt nodig is voor uw welzijn. Loskomen betekent dat je je losmaakt van hun energie. Hun verwachtingen, hun verhalen. Het betekent dat je van ze houdt vanuit een plaats van heelheid, niet van verplichting. Het betekent dat je ze ziet als gebrekkige, gewonde, onvolmaakte mensen en ervoor kiest om boven hun pijn uit te stijgen, in plaats van erdoor verteerd te worden. En het mooiste is dat je geneest en een spiegel wordt. Je reflecteert terug naar je familie wat mogelijk is. Je laat ze zien dat transformatie mogelijk is. Dat vrijheid mogelijk is, dat liefde mogelijk is. Je zult het ze misschien nooit horen zeggen. Maar jouw genezing zal hen inspireren. Jouw licht zal iets in hen wakker maken. Ook al weten ze niet hoe ze het moeten uiten.
Laat me je vragen wat als je grootste daad van liefde voor je familie niet het oplossen ervan is, maar het worden van de meest vrije versie van jezelf? Wat is jouw genezing, precies datgene dat het zaadje plant om ze te veranderen? Zelfs als het jaren van je leven kost om te bloeien? Dit is het pad van de uitverkorenen. Het is geen gemakkelijk pad, het is geen glamoureus pad, maar het is een pad met een doel, een pad van transformatie. Een pad van bevrijding. Dus hiermee komen we samen aan het einde van deze reis. De giftigheid van je familie is niet je lot, het is je oefenterrein. Het is het vuur dat je smeedt. Het is de grond waarin je ziel groeit. En elke keer dat je ervoor kiest erboven uit te stijgen, elke keer dat je ervoor kiest om te genezen, elke keer dat je ervoor kiest om van jezelf te houden ondanks hun disfunctie, vervul je je doel als uitverkorene. Je bent niet per ongeluk in een giftig gezin geboren. Je bent erin geboren omdat je sterk genoeg was om het te overwinnen. Omdat je wijs genoeg bent om ervan te leren. Omdat je dapper genoeg bent om het te genezen. En als je dit pad bewandelt, onthoud dan dat je niet alleen bent. Er zijn miljoenen uitverkorenen, net zoals jij hun cycli doorbreekt, wonden genezen en hun lot herschrijft. Samen creëren we een nieuwe wereld waarin liefde, compassie en waarheid de basis vormen. Stel uzelf dus nog een laatste vraag: of u uw rol als uitverkorene volledig hebt omarmd? Of u volledig in uw kracht bent gestapt? Wat voor leven zou jij creëren?
Heeft deze blog vragen bij je opgeroepen of vind je het fijn om hier eens met mij over te praten?
Je kan mij direct bereiken via telefoonnummer: 0909-5010707 of via credits: 020-2205414 box 1017.
Klik hier om naar mijn persoonlijke pagina te gaan.
Hartelijke groet,
Joke