Een kleine anekdote, seintjes van het leven.
Een tijd geleden, na een periode waar alles uit mijn leven verdween, gezinshuis, kinderen, vrienden, mijn moeder die overleed, en ik een nieuwe start maakte in een voor mij volslagen onbekende stad, waar ik niemand kende, besloot ik er een fijne plek van te maken. Het was een tijd van verstilling, uithuilen, rouw en nieuwe energie opdoen.
Ik woonde dicht bij een groot winkelcentrum, en ging er in het begin vaak even in, en eerlijk gezegd, viel het mij in de loop van de tijd op, dat het een trekkend effect op mij had, bijna verslavend, kleuren, stoffen, kleding, spullen en nog eens spullen. Als of ik de leegte die ik voelde willen opvullen en van de diepere onrust en pijn wegliep.
Toen ik die bewuste ochtend, in de Hema, met een paar paarse oorbellen in m'n handen stond , hoorde ik een luide dames stem door de microfoon omroepen "Wil mevrouw Mooimaker naar de kassa komen??"
Ik stond perplexed, schrok en tegelijkertijd moest ik zo hardop lachen!! Ik voelde mij op een humoristische manier persoonlijk aangesproken, en tegelijkertijd betrapt, want meteen daarna hoorde ik een stem in m'n hoofd zeggen, "wanneer is het genoeg??"
Ik kreeg rode wangen en legde de oorbellen terug. Als door de bliksem getroffen zag ik dat mijn kunstzinnige schoonheid talenten mooi zijn, maar er niet toe dienen iets te bedekken of het TE Perfect te willen laten zijn! Zucht.... ik zal dit nooit meer vergeten, vooral omdat het zo onverwachts en treffend, met humor was. En bovendien werkelijke schoonheid van binnen zit, straalt, en alles in mijn leven mocht accepteren, de hangdagen op de bank, het oneindige moe zijn, mijzelf toestaan ongecensureerd de dagen te leven, in mijn zo zijn, hoe dan ook. En niet aan een plaatje in mijn hoofd, waar ik aan zou moeten voldoen.
Want vaak wilde ik deze periode niet meemaken, van alles weg, totaal op mijzelf aangewezen, geen richting voelen, alleen maar kreeg te horen, vanuit mijn gidsen, rust, rust en nog eens rust, en naar buiten, zwemmen, fietsen, wandelen, goed voor mij zelf zorgen.
Voor het eerst in mijn leven koos ik voor mij zelf, en eigenlijk was het geen keuze, maar een plicht, uit liefde naar mij zelf.
Rust geboden... kreeg ik te horen, elke keer weer.
Tja, en dat is dus perfect! Later bleek ook nog eens dat ik precies naar dat huis was geleid. Omdat daar een belangrijke grond healing gedaan moest worden, door een collega en mij.
Werkelijk kort daarna, kwam op wonderlijke wijze een nieuwe woonplaats in beeld, waar ik mocht wonen, vlak aan zee.
Waar letterlijk bijna geen winkels zijn, en ik nu vanuit de heerlijke innerlijke eenvoud en harmonie leef en werk.
Ik kan nog steeds genieten hoor van kunst, kleuren, mooie ontwerpen ect, maar het heeft geen trek meer ...er naar toe, door de verdieping in mij zelf, het diep vervulde zijn.
Heeft deze blog vragen bij je opgeroepen of vind je het fijn om hier eens met mij over te praten?
Je kan mij direct bereiken via telefoonnummer: 0909-5010707 of via credits: 020-2205414 box 1027.
Klik hier om naar mijn persoonlijke pagina te gaan.
Hartelijke groet,
Marijke